هنگامی که شروع به نوشتن متنی می کنین ،اونو به پایان برسونین بعد برگردین و کلمات
و اصلاحات رو که میخواین تغییر بدین.
اگه در حین نوشتن متن بخواین وسواس بخرج بدین و این اصطلاحات و کلمات رو عوض
کنین ممکنه اون خط جریان داستان از ذهنتون بره.
خط محتوایی که میخواین از ذهنتون خارج شده و حتی بدتر از اون هیچ وقت به پایان متنتون
نرسید و درگیر وسواس عوض کردن این کلمات بشین.
اما اگه یه بار متن رو بنویسین تموم کنین و بعد برگردین فرصت و فراغت بیشتری دارین که اونو اصلاح کنین.
برای مثال ما میخوایم بگیم شخصی از این اینجا به اونجا رفت. اولین فعلی که به ذهنمون
میرسه اینه که کلمه رفت رو بکار ببریم. ولی ما میتونیم کلمات خیلی متنوع دیگه ای بکار
ببریم. رفت، دوید، سلانه‌سلانه رفت، پرید، فکر کنین اصطلاحات خیلی زیادی به ذهنتون میاد
ولی لازم نیست اصطلاحات رو اولین بار نوشتن دقیق و درست بکار ببرین،
حتما بعد از نوشتن میتونین اصطلاحات بیشتری رو با فراغت خاطر پیدا کنین و بکار ببرین
