یه سوال برای خیلی از کسایی که کتاب نوشتن اینه که آیا با سرمایه گذاری خودمون
کتاب چاپ کنیم یا نه؟ تعدادی از نویسنده ها مخالف این موضوع هستن و تصور می کنن
که ما فقط نویسنده هستیم و ناشرین باید ما رو کشف، سرمایه‌گذاری و کتاب ما رو چاپ
کنن و اگه ما خودمون کتابو چاپ کنیم در شان ما نیست.
اما خیلی از نویسنده های بزرگ و مطرح که ما می‌شناسیم
نویسنده هایی که خیلی از ناشرها برای اینکه که کتاب اونارو چاپ کنن رقابت دارن هم
اولین کتاب خودشونو با سرمایه‌گذاری شخصی خودشون چاپ کردن. زمانی که شما اولین
کتابتونو نوشتین هنوز بازار کتاب شما رو خیلی نمیشناسه و اطمینانی نداره که روی
شما سرمایه‌گذاری کنه.
اگه شما به خودتون اطمینان دارین این سرمایه گذاری رو روی خودتون انجام بدین که کتابتون چاپ
شه و به واسطه اون بازار شما رو کم کم بشناسه. تو کتاب بعدی کم کم ناشر ها سراغ شما میان
و حاضر میشن روی شما سرمایه‌گذاری کنن .
برای مثال آقای «هوشنگ ابتهاج»، که به عبارتی حافظ دوره معاصر هستن کتاب دوجلدی
به نام «پیر پرنیان اندیش»دارن ، این کتاب مصاحبه مفصلی با ایشونه که تو قسمتی از
کتاب تو صفحه ۲۳۰ ایشون در مورد پدرشون میگن: پدرم پول انتشار اولین کتاب منو
داد. آقای «هوشنگ ابتهاج» که درحال حاضر ناشر ها رقابت دارن که کتاب ایشونو چاپ
کنن برای اولین بار کتابشونو با سرمایه‌گذاری شخصی، خانوادگی خودشون چاپ کردن.
